مدح و ولادت پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم
دور دورِ قـدرت قــابـيــل بــود كار و كسب عاشقي تعطيل بود دشـنـۀ شـرك و پـلـيـدی تـشـنـۀ خون سرخ و پاك اسماعيل بود طيـنت هر كس اسيـر تيـره گي هر زباني گـرم قال و قـيـل بود عزّت بت هاي سنگي ناشي از جـهـل نـفـس مـردمان ايـل بود حرفي از عيسي و آيـينـش نبود شهر طائف قحـطي انجـيل بود شاعران تنها به فكر سيم و زر شعرشان بي وزن و بي تمثيل بود بعـد از آن فصل زمستان سيـاه نـوبت نـوروز عـام الـفـيـل بود ايـهـا الـعـالـم بــشـارت بـادتـان اين صداي چـاوش جـبريل بود مـوسم رقص و سـماع مـوج ها مـوسـم مـسـتـي رود نـيـل بـود موبدان مبهـوت حـال كـائـنـات ذهن شان درمانده از تحليل بود ساحران دنبال سحري چاره ساز وردشان بي مغز و بي تأويل بود مكه حس مي كرد نبض نور را خاك سردش سرخوش تنزيل بود خـشكي دريـا؛ شكـست كـنگـره خـون بهاي كـشتـن هـابـيل بود چنگ ميزد هر ملك باشور و شوق ماه چون دف دركف جبريل بود عرشيان برطبل عشرت مي زدند ساز اصلي دست اسرافـيل بود ريسه بـستـن دور تا دور فـلـك جلوه اي از ذوق عـزرائيل بود در جـنان پـاشيدن نقـل و نـبات دست و دل بازي ميكـائـيل بود آخرين يوسف جمال حق رسيد مـه رخي در دامن راحيـل بود برق چـشمانش زليخا مي كـشد خنده اش لحن خوش ترتيل بود |